آبياري قطره اي
آبیاری قطرهای ( Drip irrigation) عبارت است از روشی که در آن آب با فشار کم از روزنه یا وسیلهای به نام قطرهچکان از شبکه خارج و به صورت قطراتی در پای گياه ریخته میشود. گاهی این نوع آبیاری را آبیاری موضعی نیز مینامند. شبکهای که آب را در سراسر مزرعه توزیع مینماید به کمک قطرهچکان و با فشار کم در روی زمین پاشیده میشود. از مشخصات این روش تحویل آب به گیاه با فشار کم در منطقه توسعه ریشهها، در سطح زمین (در زیر خاك) میباشد تا مساحت و عمق کوچکی از سطح خاک خیس شود
از مزایای سیستم آبیاری قطره ای میتوان به موارد زیر اشاره کرد
- به دلیل کاربرد در محل محلی و کاهش میزان شسته شدن، تلفات کود و مواد مغذی به حداقل میرسد.
- اگر آب به درستی مدیریت میشود بازده کاربرد آن بالا است.
- نیازی به تراز بودن مزرعه ندارد
- مدیرت آب در مزارع با اشکال نامنظم آسانتر است
- میتوان به صورت ایمن از آبهای بازیافتی غیرآشامیدنی استفاده کرد.
- اهمیت نوع خاک در میزان آبیاری کاهش پیدا میکند.
- فرسایش خاک کاهش پیدا میکند
- رشد علف هرز کاهش پیدا میکند
- توزیع آب یکنواخت است و با تنظیم شیر در هر خروجی قابل تغییر است
- هزینه نیروی کار از سایر روشهای آبیاری کمتر است
از معایب سیستم آبیاری قطره ای میتوان به موارد زیر اشاره کرد
- هزینه اولیه میتواند بیشتر از روش آبیاری بالاسری یا آبپاشی باشد.
- نور خورشید میتواند روی لولهها اثر مخرب داشته و عمر آنها را کاهش دهد
- اگر آب به درستی فیلتر و صاف نشود ممکن است مسیر گرفته شده و تجهیزات درست کار نکنند.
- در سیستمهای آبیاری قطره ای زیرسطحی، شخص آبیاری کننده نمیتواند از صحت آبیاری مطلع شود
|